Jakie są korzyści dla konsumentów ze stosowania dodatków do żywności?

Prawodawstwo UE przewiduje, że dodatki do żywności muszą wiązać się z pożytkiem i korzyścią dla konsumenta. Muszą one służyć przynajmniej jednemu z następujących celów:

• zachowywać wartość odżywczą żywności;
• stanowić niezbędne składniki żywności produkowanej dla grup konsumentów o szczególnych potrzebach żywieniowych;
• zwiększać możliwość przechowywania lub stabilność żywności lub polepszać jej właściwości organoleptyczne, pod warunkiem że konsument nie jest wprowadzany w błąd;
• stanowić pomoc w produkcji, przetwórstwie, przygotowywaniu, obróbce, pakowaniu, przewozie lub przechowywaniu żywności, włączając w to dodatki do żywności, enzymy spożywcze i środki aromatyzujące do żywności, pod warunkiem że dodatek do żywności nie jest stosowany w celu ukrycia wybrakowania surowców lub niehigienicznych praktyk.

Czy dodatki mogą być stosowane we wszystkich środkach spożywczych?

W niektórych środkach spożywczych stosowanie dodatków do żywności jest bardzo ograniczone. W przypadku żywności nieprzetworzonej, takiej jak mleko, świeże owoce i warzywa, soki, świeże mięso, dozwolonych jest tylko kilka dodatków.

W jaki sposób konsument jest informowany o użyciu dodatków?

Podawanie informacji na opakowaniach produktów żywnościowych o zastosowanych dodatkach jest obowiązkowe i umożliwia konsumentowi dokonanie świadomego wyboru. Dodatki muszą być oznaczone nazwą ich klasy funkcjonalnej, po której podana jest ich nazwa szczegółowa lub numer E, np. „barwnik − kurkumina” lub „barwnik: E 100”. Numery E mogą być wykorzystywane do uproszczenia etykietowania substancji, które czasem posiadają skomplikowane nazwy chemiczne.

Czy można przygotować żywność bez dodatków?

Przygotowanie żywności bez zastosowania żadnych dodatków jest możliwe. Dodatki nie są zwykle dodawane do żywności przygotowywanej w domu. Jednak w domu żywności jest zazwyczaj spożywana natychmiast po przygotowaniu.

Natomiast współczesny przemysł spożywczy nie mógłby istnieć bez substancji dodatkowych, są one stosowane nawet w produktach pochodzenia ekologicznego. Stosowanie dodatków do żywności m.in. zabezpiecza produkty przed tworzeniem się substancji szkodliwych, które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia konsumenta – np. dodatek konserwantów zapobiega rozwojowi patogennych mikroorganizmów, a przeciwutleniacze przeciwdziałają jełczeniu tłuszczu. Zastosowanie substancji słodzących pomaga osobom ze szczególnymi wymogami dietetycznymi zachować prawidłową masą ciała.

Z drugiej strony należy wspomnieć, że wiele środków spożywczych zawiera naturalnie występujące substancje, które są jednocześnie dopuszczone jako dodatki do żywności. Na przykład w jabłkach można znaleźć ryboflawiny (E 101), karoteny (E 160a), antocyjany (E 163), kwas octowy (E 260), kwas askorbinowy (E 300), kwas cytrynowy (E 330), kwas winowy (Ε 334), kwas bursztynowy (E 363), kwas glutaminowy (E 620) oraz L-cysteinę (E 920).

Więcej informacji o dodatkach do żywności można znaleźć na stronie Wszystko o dodatkach do żywności >>