Legislacja
Food-Lex
 
Dodatki do żywności
i aromaty
 
Zanieczyszczenia
 
RWS - Referencyjne Wartości Spożycia
 
Trzymaj Formę !

   

 pl   en             
 
Jesteś tutaj: strona główna > AKTUALNOŚCI

AKTUALNOŚCI
Rejestracja „kiełbasy lisieckiej” jako Chronionego Oznaczenia Geograficznego
Dnia 13 października 2010 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie Komisji (UE) nr 918/2010 z dnia 12 października 2010 r. zapisujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (ChOG) nazwę „kiełbasa lisiecka”.

„Kiełbasa lisiecka” jest kolejnym, po „susce sechlońskiej”, polskim produktem zarejestrowanym przez Komisję Europejską jako Chronione Oznaczenie Geograficzne.

Cechą charakterystyczną „kiełbasy lisieckiej” jest to, że przy jej wytwarzaniu 85% mięsa pozyskiwane jest z szynki. Producenci sami prowadzą dodatkową klasyfikację poubojową mięsa, dzięki której określają przydatność elementów tuszy do produkcji. Ponadto większość mięsa zawartego w „kiełbasie lisieckiej” jest grubo krojona (kostki o boku 3-5 cm), dlatego też na przekroju poprzecznym wyraźnie widoczne są kawałki mięsa otoczone bardziej rozdrobnionym farszem.

W smaku „kiełbasy lisieckiej” dominuje doprawione mięso wieprzowe, z delikatnie wyczuwalnym smakiem pieprzu, aromatem czosnku oraz zaznaczoną obecnością soli. Podczas procesu wędzenia „kiełbasy lisieckiej”, który odbywa się w tradycyjnych komorach wędzarniczych, źródłem dymu i ciepła jest spalanie drewna z drzew liściastych – olcha i buk lub owocowych. Dzięki temu „kiełbasa lisiecka” posiada bardzo charakterystyczny zapach i smak.

Tradycja wytwarzania „kiełbasy lisieckiej” sięga lat 30. XX w. Produkt ten wywodzi się z „kiełbas krajanych”, z których słyną krakowskie zakłady wędliniarskie. Wyodrębnienie się „kiełbasy lisieckiej” wynikało z unikalnej receptury jej przygotowywania, stosowanej przez masarzy z okolic Liszek i Czernichowa. To właśnie receptura, utrzymywana niegdyś w tajemnicy, stanowiła o walorach smakowych i jakości „kiełbasy lisieckiej”. Krytycy kulinarni w przewodniku po gastronomii krakowskiej, wydanym w 1966 roku, doceniają renomę „kiełbasy lisieckiej” i opisują ją jako charakterystyczną ze względu na skład oraz recepturę, gdyż wypełniona jest dużymi, delikatnymi kawałkami mięsa, a receptura jej przygotowywania nadaje jej swoisty smak.

(Źródło: MRiRW)


Dodaj do:   Dodaj kanał RSSRSS   Dodaj do facebook.comFacebook

pełna lista aktualności

 

Komentarze

Dodaj komentarz


Członkowie PFPŻ ZP

Dołącz do nas!
Serwis PFPŻ wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub wykorzystanie.
Więcej informacji można znaleźć w Polityce prywatności.
Akceptuję politykę prywatności i wykorzystywania plików cookies w serwisie
zamknij