Zadecydowały o tym przede wszystkim obniżki cen środków produkcji, które nastąpiły po istotnym wzroście tych cen w latach poprzednich. W okresie od lipca 2009 do czerwca 2010 r. ceny skupu podstawowych surowców rolniczych spadły o 1,6 proc. w porównaniu z czerwcem 2009 r. W tym czasie ceny detaliczne środków produkcji obniżono średnio o 2,7 proc., za sprawą 4,5 proc. obniżki cen nawozów mineralnych. Tym samym skumulowany wskaźnik nożyc cen wzrósł o prawie 10 pkt. proc i przekroczył 101 punktów. Jednakże zmiany cen środków produkcji oraz cen skupu podstawowych surowców rolniczych, jakie dokonały się w całym 4-leciu 2006/07-2009/10 nie były dla rolnictwa korzystne, bowiem środki produkcji nominalnie zdrożały o ponad 28 proc., podczas gdy ceny skupu o niespełna 25 proc., a skumulowany wskaźnik nożyc cen dla tego okresu wyniósł niespełna 97 punktów.

Obniżkom cen skupu towarzyszył 1,8 proc. wzrost cen detalicznych żywności, który jednak był mniejszy od ogólnego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, które podniesiono średnio o 2,1 proc.. Żywność więc realnie staniała nie tylko w porównaniu z artykułami poza żywnościowymi, ale również w porównaniu z wynagrodzeniami, które w analizowanym okresie nominalnie podniesiono w sektorze przedsiębiorstw o 2,2 proc., a realnie praktycznie nie uległy zmianie. Zahamowanie podwyżek wynagrodzeń osłabia krajowy popyt na żywność. Jednakże znaczący wzrost wynagrodzeń jaki miał miejsce w latach poprzednich doprowadził do tego, że w całym 4-leciu 2006/07-2009/10 podwyżki wynagrodzeń wyprzedziły zarówno inflację, jak i podwyżki cen żywności. Indeks realnych wynagrodzeń w tym czasie wyniósł prawie 111 punktów, przy indeksie realnych cen żywności wynoszącym prawie 105 punktów. W roku gospodarczym 2009/10 dominowały obniżki cen skupu podstawowych surowców rolniczych, a jedynym produktem sprzedawanym przez rolników, którego ceny zostały podniesione było mleko, którego ceny po wcześniejszym około 15 proc. spadku podniesiono o prawie 19 proc. W sumie w 4-leciu 2006/07-2009/10 ceny skupu mleka realnie zmalały o 1,5 proc. mimo, że nominalnie podniesiono je o prawie 13 proc. Silne wahania cen skupu mleka były czynnikiem destabilizującym ten rynek.

Bardzo dobre zbiory w 2009 r. spowodowały, że mimo bardzo głębokich obniżek cen skupu w sezonie poprzednim (o 18 do 40 proc.) ceny zbóż w sezonie 2009/10 spadły o kolejne 7-15 proc. Dobre zbiory oraz znacząco wyższe zapasy nie tylko w Polsce, ale również w Unii Europejskiej i innych krajach eksporterskich spowodowały, że krajowe ceny zbóż powróciły do poziomu z lat 2004/05-2005/06. Wzrost cen zbóż, jaki miał miejsce w sezonie 2006/07, a zwłaszcza 2007/08 skutkował jednak tym, że w całym 4-leciu 2006/07-2009/10 zboża zdrożały nominalnie o 4 do 19 proc. Realnie ceny jęczmienia i żyta zmalały w tym czasie o około 9 proc., a pszenica i kukurydza realnie zdrożała o 2-4 proc.. Ziemniaki w skupie były tańsze tylko o 3,4 proc., mimo mniejszych o prawie 12 proc. zbiorów, na co wpływ miał przede wszystkim bardzo wysoki, bo prawie 50 proc. wzrost cen w sezonie poprzednim. Nie bez znaczenia były także regulacje rynku skrobi i cen ziemniaków skrobiowych, a także wysoki import ziemniaków, który ograniczał poziom cen krajowych. W sumie w ciągu 4-lecia 2006/07-2009/10 ceny ziemniaków w skupie nominalnie wzrosły o 12 proc., a realnie staniały o ponad 2 proc. Najgłębszy, bo prawie 22 proc. spadek cen skupu w roku gospodarczym 2009/10 dotknął żywiec wieprzowy, którego ceny w czerwcu 2009 roku osiągnęły rekordowy poziom i przekraczały 5 zł/kg żywej wagi. Relatywna opłacalność produkcji żywca wołowego w porównaniu z produkcją mleka w roku gospodarczym 2009/10 uległa pogorszeniu, chociaż cielęta stanowiące koszt opasanego bydła zdecydowanie zmalały. 

Oceniając generalnie zmiany cen surowców rolniczych jakie dokonały się w sezonie 2009/10 można powiedzieć, że wprawdzie rynkowe uwarunkowania uległy poprawie, ale rynek rolny był daleki od stabilizacji. Wprawdzie niskie ceny zbóż, po bardzo dobrych zbiorach poprawiły opłacalność produkcji zwierzęcej mierzonej relacjami cen, ale wobec obniżek cen większości produktów zwierzęcych ta poprawa była relatywnie niewielka. Zwłaszcza, że ceny detaliczne środków produkcji, a więc i koszty produkcji były wysokie, mimo niewielkich obniżek ich cen.

(Źródło: dr hab. Jadwiga Seremak-Bulge, IERiGŻ, PIB, „Rynek rolny” – lipiec/sierpień)